رکن روانی جنایات: جنایات بر نفس، عضو و منفعت با لحاظ رکن روانی جنایت به سه نوع عمدی،شبه عمدی و خطای محض تقسیم می شود.

جنایت در موارد ذیل عمدی است:

الف: هرگاه مرتکب با انجام کاری، قصد ایراد جنایت بر فرد یا افرادی معین یا افراد غیر معین از یک جمع را داشته باشد و در عمل نیز جنایت مقصود یا نظیرآن واقع شود خواه کار ارتکابی نوعا موجب وقوع آن جنایت یا نظیرآن بشود خواه نشود.این مصداق از جنایت عمدی، جنایت عمد بما هو عمد است. زیرا مرتکب از ابتدا و بطور اصالی قصد جنایت را داشته است.
ب: هرگاه مرتکب کاری انجام دهد که نوعا موجب جنایت واقع شده یا نظیر آن گردد هرچند قصد ارتکاب جنایت را نداشته باشد ولی اگاه بوده است که ان کار نوعا موجب جنایت می شود.این مصداق از جنایت عمدی ، فی الوقع عمد نیست بلکه حکم عمد بر آن بار می شود. در اینجا اگرچه مرتکب قصد اصالی بر ارتکاب جنایت را نداشته است اما قصد تبعی او در کاری که انجام داده است مستتر است .
پ: هرگاه مرتکب قصد ارتکاب جنایت واقع شده یا نظیر آن را نداشته و کاری را هم که انجام داده است نسبت به افراد متعارف نوعا موجب جنایت نمی شود لکن در خصوص مجنی علیه بعلت بیماری، ضعف، پیری یا هر وضعیت دیگر و یا به علت وضعیت خاص زمانی یا مکانی نوعا موجب جنایت شود ،جنایت عمد محسوب می شود مشروط به اینکه علم مرتکب نسبت به دو چیز ثابت شود زیرا در این حالت فرض بر عدم علم و اگاهی مرتکب است. اولا: مرتکب باید به وضعیت نامتعارف مجنی علیه و یا وضعیت خاص زمانی و مکانی اگاه و متوجه باشد. ثانیا: در خصوص اینکه ان کار نسبت به مجنی علیه نوعا موجب جنایت می شود اگاهی داشته باشد.
ت: هر گاه مرتکب قصد ایراد جنایت واقع شده یا نظیر آن را داشته باشد بدون انکه فرد یا جمع معینی، مقصود وی باشد و در عمل نیز جنایت مقصود یا نظیر آن واقع شود جنایت عمدی است. مانند اینکه در اماکن عمومی بمب گذاری کند.